osaczyć

osaczyć
osacz|yć
\osaczyćony сов. 1. окружить (обступить) со всех сторон; взять в кольцо;

\osaczyćyły go ponure myśli перен. им овладели мрачные мысли;

2. охот. обложить
+

otoczyć, okrążyć

* * *
osaczony сов.
1) окружи́ть (обступи́ть) со всех сторо́н; взять в кольцо́

osaczyły go ponure myśli — перен. им овладе́ли мра́чные мы́сли

2) охот. обложи́ть
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "osaczyć" в других словарях:

  • osączyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}osączać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osączyć — dk VIb, osączyćczę, osączyćczysz, osącz, osączyćony osączać ndk I, osączyćam, osączyćasz, osączyćają, osączyćaj, osączyćał, osączyćany «umożliwić ściekanie, ociekanie płynu (najczęściej wody) z czegoś; odcedzić» Osączyć owoce na sicie …   Słownik języka polskiego

  • osaczyć — → osaczać …   Słownik języka polskiego

  • osaczać — ndk I, osaczaćam, osaczaćasz, osaczaćaj, osaczaćał, osaczaćany osaczyć dk VIb, osaczaćczę, osaczaćczysz, osacz, osaczaćczył, osaczaćczony 1. «otaczać, okrążać ze wszystkich stron, uniemożliwiając wydostanie się; wpędzać kogoś w zasadzkę, w matnię …   Słownik języka polskiego

  • osączać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osączaćam, osączaća, osączaćają, osączaćany {{/stl 8}}– osączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, osączaćczę, osączaćczy, osączaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować ociekanie wody z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umyte …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obsączyć — dk VIb, obsączyćczę, obsączyćczysz, obsączyćsącz, obsączyćczył, obsączyćczony obsączać ndk I, obsączyćam, obsączyćasz, obsączyćają, obsączyćaj, obsączyćał, obsączyćany, → osączyć …   Słownik języka polskiego

  • obskoczyć — dk VIb, obskoczyćczę, obskoczyćczysz, obskoczyćskocz, obskoczyćczył, obskoczyćczony obskakiwać ndk VIIIb, obskoczyćkuję, obskoczyćkujesz, obskoczyćkuj, obskoczyćiwał, obskoczyćiwany 1. «otoczyć, osaczyć» Dzieci obskoczyły nauczyciela. 2. tylko dk …   Słownik języka polskiego

  • opasać — I dk IX, opaszę, opaszesz, opasz, opasaćał, opasaćany opasywać ndk VIIIa, opasaćsuję, opasaćsujesz, opasaćsuj, opasaćywał, opasaćywany 1. «nałożyć pas, obwinąć, obwiązać coś czymś jak pasem» Opasać talię pasem, szarfą. Opasać włosy wstążką. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… …   Słownik języka polskiego

  • osaczenie — n I rzecz. od osaczyć …   Słownik języka polskiego

  • osaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osaczaćam, osaczaća, osaczaćają, osaczaćany {{/stl 8}}– osaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, osaczaćczę, osaczaćczy, osaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otaczać ze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»